Nosówka dla psa to choroba groźna i śmiertelna. Dotyczy każdej rasy!

Nosówka u psa to choroba demokratyczna, dotyczy każdej rasy psa, każdego typu i wieku, chociaż tu akurat najbardziej wrażliwe na nią są szczenięta. Każdy właściciel psa, a bezwzględnie każdy hodowca powinien znać elementarz dotyczący nosówki.

– Nosówka jest wysoce zaraźliwą chorobą, wywoływaną przez wirusa canine distemper virus (CDV) należącego do rodziny Paramyxoviridae. Wirus nosówki odporny jest na czynniki środowiskowe i w temperaturze pokojowej jest w stanie przeżyć nawet kilka dni. Nosiciel wirusa wydala jego duże ilości wraz z moczem, kałem, wydzieliną z oczu i nosa. Zdrowy pies może zarazić się nim bezpośrednio od nosiciela drogą kropelkową, a także przez pokarm oraz drogą pośrednią, gdy właściciel przyniesie go do domu na ubraniu lub butach

– informuje serwis poradnikzdrowie.pl

Czy powinniśmy się obawiać nosówki? Nie, podobnie jak w przypadku znanego powszechnie ASF, niezagrażającego bezpośrednio człowiekowi, tu wirusa CDV odpowiedzialny za nosówkę jest dla nas niegroźny i nie możemy się nim zarazić. Niestety, jest groźny, a nawet często śmiertelny dla psów.

Objawy u psa są różne, co zależy m.in. od jego stanu przed zarażeniem i poziomu odporności. Można jednak wyróżnić kilka charakterystycznych czynników.

– Gdy wirus dostanie się do organizmu, bardzo szybko zaczyna namnażać się w migdałkach i śródpiersiowych węzłach chłonnych. W ciągu kilku dni dociera do wszystkich narządów limfatycznych, uszkadza je i silnie zaburza pracę układu odpornościowego. Wraz z rozwojem zakażenia atakuje komórki innych układów: pokarmowego, oddechowego, moczowego, nerwowego i skóry. Początek choroby zazwyczaj zwiastuje gorączka – temperatura ciała psa wzrasta do około 41 stopni Celsjusza. Charakterystyczne jest to, że ma ona dwie fazy: początkowo wzrasta, następnie na kilka dni ustępuje, by znów wzrosnąć

– tłumaczy Katarzyna Hubicz, autor artykułu „Nosówka u psa – przyczyny, objawy, leczenie” z serwisu poradnikzdrowie.pl

Hubisz dodaje, że wyróżnia się trzy postacie nosówki, w zalezności od tego, co i w jakim stopniu jest zainfekowane przez wirusy:

• nosówka nieżytowa. Zazwyczaj jest to początkowe stadium nosówki. Pies jest osowiały, ma wysoką gorączkę, biegunkę, z nosa i spojówek wypływa mu wydzielina.
• nosówka oddechowa (płucna). W tej postaci nosówki obserwuje się wydzielinę wypływającą z nosa i spojówek, kaszel (początkowo suchy, następnie wilgotny), zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, duszność, która nasila się z czasem, a także obrzęk płuc i zapaść krążeniową.
• nosówka jelitowa (żołądkowo-jelitowa). Najczęstsze objawy to wymioty, biegunka (czasem biegunka z krwią), zapalenie żołądka i jelit. W zaawansowanej postaci dochodzi do silnego odwodnienia i wychudzenia.
• nosówka nerwowa. Rzadko kiedy poprzedza ją nieżyt, rzadko również łączy się ona z innymi postaciami nosówki. Objawy zależą od tego, w jakim stopniu i w którym miejscu doszło do uszkodzenia tkanki nerwowej. Najczęstsze z nich to niedowłady i porażenia, padaczka, oczopląs, drżenie mięśni, tiki mięśni okolicy twarzowej, niezborność, otępienie, zaburzenia świadomości, halucynacje, zaburzenia ruchowe, padaczka, kręcz szyi, ”napieranie” na przeszkody. Zmiany te zazwyczaj są trwałe.
• nosówka oczna. Jej najczęstsze objawy to zapalenie spojówek z silną, surowiczo-ropną wydzieliną, łzawienie, światłowstręt, zapalenie tęczówki lub nerwu wzrokowego, nagła ślepota, a także owrzodzenie na rogówce i jej perforacja. W postaci tej obserwuje się również zmiany na siatkówce, których efektem może być ślepota.
• nosówka skórna. Objawia się pęcherzykami wypełnionymi ropą, które pojawiają się na skórze brzucha i po wewnętrznej stronie ud, a także na wargach, w okolicy oczu i dziurek nosa. Pęcherzyki te po zaschnięciu zmieniają się w strupki.
• choroba twardej łapy. To najrzadsza postać nosówki, która rozwija się po kilku tygodniach choroby. Objawia się zgrubieniem opuszek łap (stają się wówczas twarde i szorstkie), a także wysuszeniem i spękaniem skóry lusterka nosa.
• zapalenie mózgu starych psów. To rzadka forma nosówki nerwowej, pojawiająca się u starych psów. Prawdopodobnie jest ona następstwem nosówki przebytej przez psa przed laty i wywołuje ją wirus, który przetrwał w ośrodkowym układzie nerwowym i uaktywnił się na starość. Jej objawy to zaburzenia ruchowe, ślepota, otępienie i demencja.

Leczenie nosówki i same leki ordynuje weterynarz (po szybki teście z kropli krwi psa), jednak najczęściej

– Zazwyczaj stosuje się surowicę przeciwwirusową, antybiotyki, witaminy, a także krople i maści do oczu. W przypadku nosówki jelitowej zwierzę trzeba nawadniać, stosuje się również kroplówki z glukozą i aminokwasami, a także leki przeciwwymiotne. W najtrudniejszej do leczenia postaci nosówki – nosówce nerwowej – leki dobiera się w zależności od objawów, np. przy drgawkach stosuje się leki przeciwdrgawkowe, a przy paraliżu lub niedowładach – witaminy z grupy B oraz galantaminę

– czytamy w artykule.

Śmiertelność przy nosówce może wynosić nawet do 80% z ogółu zachorowań. Profilaktycznie zazwyczaj stosuje się szczepionkę przeciw nosówce.

fot. Pixabay.com