Psy wojny! Od starożytności do współczesności
Psy wojny to psy używane przez wojsko niezależnie od ich gabarytów czy charakteru. Psy przydatne na wojnie, w walce, działaniach specjalnych stanowią całą gamę ras.
Psy mają długie i starożytne zastosowanie w historii wojskowości, używane były jako psy bojowe, psy stróżujące, kurierzy, psy wykrywające lub tropiące, a nawet psy przeciwczołgowe (z przyczepioną miną, co stosowali przez jakiś czas sowieci). Ich użycie zmieniło się wraz z ewolucją techniki walki i ewolucją empatii dla zwierząt, ale pies jest nadal używany w wojsku i służbach.
Na zdjęciu widzimy psa malinois (rasa belgijskich psów pasterskich) w US Air Force na M2 Bradley w Iraku w 2007 roku.
Psy bojowe znane były w starożytności Grekom, Rzymianom, Egipcjanom. To samo miało miejsce w średniowieczu, ale przejdźmy do nowożytności i kilku przykładów.
Anglicy używali psów, gdy atakowali Irlandię, a Irlandczycy używali również chartów irlandzkich do atakowania rycerzy normańskich dosiadających koni. Dwa charty, a czasem tylko jeden, mogły wysadzić rycerza z konia, którego to nieszczęśnika następnie atakowała piechota. Później Fryderyk II Pruski używał psów jako posłańców z meldunkami w Rosji podczas wojny siedmioletniej. We Francji psy były używane do pilnowania instalacji morskich do 1770 roku.
Pierwsze oficjalne użycie w Stanach Zjednoczonych psów służących na wojnie miało miejsce podczas Wojen Seminolów. Psy były również wykorzystywane podczas wojny secesyjnej do ochrony, wysyłania wiadomości lub jako maskotka jednostki.
W Polsce psy w czasie II wojny przenosiły np. szkolone gołębie z meldunkami (psy szkolono m.in. w Modlinie). Do przechwytywania gołębi Niemcy z kolei używali szkolonych jastrzębi… Zwierzęca wojna dotyczyła wielu ras i gatunków.
RW
fot.