Turecki van to kot, który w wodzie czuje się jak ryba

Turecki van to doskonały pływak i nie ma przesady w stwierdzeniu, że ten kot czuje się jak ryba w wodzie. Tu mogłoby paść pytanie, jak zatem w takiej sytuacji czują się ryby? Zdecydowanie mało komfortowo, bo turecki van z przyjemnością oddaje się kąpielom, a podczas upałów chłodzi się w napotkanych zbiornikach wodnych, a do tego pływając penetruje wodną toń i oczywiście poluje.

Legenda pochodzenia nietypowego kota

Nazwa rasy turecki van to utożsamianie osobnicze kota z terenem geograficznym, z którego przybył do Europy. Pierwsze osobniki tego niesamowitego kota dotarły do Anglii w połowie poprzedniego stulecia. Przywiozła je ze sobą dziennikarka Miss L. Laschington z podróży z okolic słonego, tureckiego jeziora Van.

Legenda głosi, że gdy diabeł, przyjmując postać myszy, pustoszył zniszczeniami arkę, prowadząc do niechybnego jej zatopienia, kot tej rasy uratował ją, unicestwiając gryzonia. Podobno pamiątką tych wydarzeń jest kocie ubarwienie, a w szczególność „królewska korona” na głowie kota będąca pozostałością głaskania wdzięcznego za uratowanie arki Pana.

Niesamowity wygląd

Pierwszym co rzuca się w oczy w wyglądzie kota jest jego niesamowity kolor. Śnieżna, połyskująca biel nie jest jednak typowym kolorem a raczej brakiem koloru co w sensie dosłownym należy rozumieć jako dużą białą plamę na czerwonym ubarwieniu. Znakowany jest tylko ogon i dość nietypowo, fragment kociej głowy. Ubarwiona część sierści na głowie przedzielona jest białym czyli w tym wypadku pozbawionym barwy pasem.

W dotyku sierść „turka” jest absolutnie wyjątkowa. W kontakcie z dłonią daje doznania dotyku kaszmiru. Przez organizacje fenologiczne uznawana jest za półdługi rodzaj włosa. Zimą futro kota jest puszyste i miękkie a latem ubożeje i staje się praktycznie krótkowłose. Zmianom z uwagi na pory roku nie ulega tylko ogon kota, który przez cały rok jest puszysty , przypomina lisią kitę i sprawia wrażenie bardzo ekskluzywnego. Sierść nie posiada ona wewnętrznej warstwy dzięki czemu szybciej wysycha po kontakcie z wodą.

Nietypowe zachowania

Tym co najbardziej nietypowe w charakterze tureckiego vana to jego upodobanie do kontaktu z wodą. Na wolności koty te z chęcią przebywają w wodzie, a w domu w pobliżu kranu, pod który z lubością wkładają głowę. Są to zwierzęta bardzo aktywne, szczególnie w okresie dorastania. Rozsadzająca je bomba energii sprawia wręcz wrażenie kota nieokiełznanego czy też dzikiego. Z czasem uspokajają się nieco, ale na zawsze pozostają niezależne i nie do końca podporządkowane. Kochają na zabój, jednak tylko jedną osobę w rodzinie, resztę „członków stada” raczej lekceważą, a w przypadku dzieci nawet dość drastycznie dominują.

Pomimo starożytnej historii rasa ta nie należy do popularnych. Nie wiele hodowli podejmuje się ujarzmienia „tureckiej krwi” przez co zakup kociaka nie jest ani łatwy ani tani.

Daria Wyrostkiewicz – napsitemat.com.pl

Fot. aa.com.tr (1), Mondou (2)